นิยายคิวปิด แผลงรัก
เวลาไม่เคยรอใครและไม่เคยมีใครซื้อเวลาได้
ก็อย่างฉันกับเขาที่ไม่อาจย้อนหวนคืนเป็นดังเช่นวันวาน
ไม่ว่าเราจะพยายามขนาดไหน ชะตาของสองเราก็ไม่อาจขัดขืนต่อมันได้
แม้เวลาจะผ่านไปนับร้อยๆ ปีแล้วก็ตาม
ความรักของเรามันเป็นเพียงตำนานปรัมปราที่ผู้ใหญ่หลายๆ คนชอบเล่าให้เหล่าเด็กน้อยฟัง เกี่ยวกับเรื่องราวความรักที่เป็นดังตำนานของคู่รักคู่หนึ่ง
และเป็นความรักสมหวังแม้จะต้องฟันฝ่าอุปสรรคมากมายก็ตาม แต่ความเป็นจริง ไม่ใช่แบบนั้นเลย.....
#คิวปิด 1
“ตำนานอะไรนะ?”
“ตำนานเทพเจ้าแห่งความรัก
คิวปิดไงแก นี้ก็ใกล้จะวันวาเลนไทน์แล้วด้วย
อาจารย์บอกว่าให้ทำรายงานเกี่ยวกับตำนานคิวปิดอะ ส่งวันศุกร์หน้านี้”
“ทำไมต้องตำนานคิวปิดว่ะ”
“เอ้า ลูกโซ่
ก็ใกล้วันวาเลนไทน์ไง อีกอย่าง ตำนานนี้ก็น่าสนใจอยู่นะ”
“น่าสนใจตรงไหน
ก็แค่เรื่องเล่าป่ะ”
“เรื่องเล่าที่เป็นตำนาน
ยังไงก็น่าสนใจอยู่ดีนั้นแหละ”
“แล้วแต่แกเถอะ
ยัยอร แล้วนี้ กลุ่มละกี่คนอะ”
“อาจารย์บอกไม่เกิน
5 คน ตอนนี้มี 3 คนแล้ว มีแก มีฉัน กวิน ขาดอีก 2 คน”
“งั้นแกก็หามาแล้วกัน
ยังไงฉันก็ทำเองอยู่แล้ว”
“ไม่ๆ
ครั้งนี้ฉันจะช่วยแกเอง ตำนานความรักอันนี้น่าสนใจดี”
“แล้วแต่แกเลย
งั้นวันฉันกลับก่อนนะ ซัน มันเลิกเรียนแล้ว ว่าจะกลับห้องพร้อมมันเลย”
“อืม กลับดีๆ
ละ” ฉันโบกมือให้อรที่หน้าตึก4 อาคารคณะอักษรศาสตร์ เห้อ
เวลาอ่านหนังสือก็หายากซะเหลือเกิน ครั้งนี้อาจารย์อินอะไรกับตำนานของกรีกแน่เลย
มาสั่งงานแบบนี้ ตำนานเทพเจ้าแห่งความรักเหรอ ตำนานก็คือตำนานนั้นแหละ เอ่อจริงสิ
ฉันชื่อ ลูกโซ่ คงรู้กันแล้วมั้ง ฉันเรียนอักษรศาสตร์อยู่ปี 2
ปกติก็เป็นแบบนี้แหละ เข้าเรียนแต่ก็ไม่ได้ฟังอาจารย์เท่าไหร่
เข้าไปเช็คชื่อเท่านั้นแหละ ที่เรียนได้ก็เพราะอ่านหนังสือเยอะด้วยมั้ง
ก็เลยได้คะแนนดี ไม่เคยมีปัญหาเรื่องเกรดเท่าไหร่
“โซ่”
เรียกว่าโซ่แบบซันก็ได้นะ ง่ายดี จริงๆ คนอื่นก็เรียกว่าโซ่นั้นแหละ
มีแค่อรที่เรียกชื่อเต็มแบบนั้น
“มาแล้วเหรอ
พาไปร้านหนังสือหน่อยดิ”
“ไปซื้อหนังสืออะไรอีกอะ
อย่าบอกนะว่า ที่เพียงไปซื้อมาเมื่อ 2
วันก่อนอ่านจบแล้วเหรอ”
“อืม”
ฉันขึ้นรถมาแล้วค่อยตอบซัน เออจริงสิ ซันเป็นพี่ชายฉันเองแหละ แต่ไม่ได้เรียกพี่
“เล่มที่เพิ่งซื้อมาอย่างหนาเลยนะ
โห้ ยอมว่ะโซ่” ซันมันยกนิ้วให้ก่อนจะขับรถพามาที่ร้านหนังสือ K ร้าน
ประจำ
“อ้าว โซ่
วันนี้มาซื้อหรือว่าดูไว้ละ” ฉันยกมือไหว้พี่เจ้าของร้าน พี่โอ้ค มาบ่อยจนสนิทกับเจ้าของร้านคิดดูแล้วกัน
“มาซื้อพี่
เล็งไว้แล้วเล่มหนึ่ง” พี่โอ้คพยักหน้าอ่อแล้วฉันก็เดินเข้าไปตรงที่เคยมาดูเอาไว้
เหลือเล่มเดียวพอดีเลย
“อะ/อะ”
พอยืนมือออกไปหยิบก็ดันมีมืออีกมือโพล่มาด้วยเนี้ยสิ ฉันหันไปมองหน้าเขา
ก็เห็นว่าเป็นผู้ชายตัวผอมร่างสูง ผิวขาว ตาคมชั้นเดียว จมูกโด่ง ปากแดง?
ฉันจะสังเกตอะไรขนาดนั้นเนี้ย
“เอ่อ
เล่มนี้ฉันจองไว้แล้ว”
“แต่ก็ไม่เห็นมีชื่อติดไว้นิ”
“เอ๊ะ นายนิ
ฉันหยิบก่อน”
“ผมหยิบก่อนต่างหาก
มาถึงก่อนเธอด้วย” มันกวนประสาทกันเปล่าเนี้ย
“แต่ฉันจะซื้อเล่มนี้”
ฉับกับเขายื้อแย่งกันสุดฤทธิ์ ถึงแม้จะดูไม่รุนแรงแต่ให้ตายเถอะ
ฉันดึงเอาไว้จนเส้นเลือดขึ้นตามแขนเพราะความเกร็ง
“มีอะไรกันครับ”
เสียงสวรรค์ พี่โอ้คคงมองเห็นจากกล้องวงจรปิดสินะ
“พี่โอ้ค
เล่มนี้โซ่หยิบก่อน คือตังค์เลยพี่”
“เห้ย ได้ไงอะ
ไม่ได้ดิ พี่ ผมหยิบก่อนนะ”
“แต่นายไม่ได้จะซื้อนิ”
“ใครบอกไม่ซื้อ
ฉันเล็งมันไว้ก่อนแล้ว”
“ฉันเล็งไว้ก่อนนายแน่ๆ
ปล่อยมือ!”
“ไม่ปล่อย
เล่มนี้ต้องเป็นของฉัน พี่ครับขายให้ผม ผมจ่ายสองเท่าเลย” ไอ้บ้านี้ ตั้งใจกวนกันนิหว่าแบบนี้
“ไม่ได้นะพี่โอ้ค
โซ่จะซื้อเล่มนี้” ฉันกับนายบ้านี้หันไปทางพี่โอ้คพร้อมกัน
“เออ...
คือ... ลองดูเล่มอื่นกันดีไหม คือเล่มนี้เหลือเมเดียว”
“ไม่/ไม่”
พี่โอ้คทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย ก่อนจะพูดว่า
“คือว่าทางร้านสั่งเพิ่มเล่มนี้ไปแล้ว
จะมาอีกทีวันศุกร์หน้า ไม่ทราบว่าจะ...”
“โซ่ไม่รอนะพี่/ผมไม่รอครับ”
“เอ๊ะ/เอ๊ะ”
นายจะมาพูดพร้อมฉันทำไมเนี้ย
“งั้น..งั้น...”
“คิดตังค์เลยพี่”
ฉันอาศัยจังหวะที่นายนั้นเผลอดึงออกมาแรงๆ แล้วยื่นให้พี่โอ้คที่ยืนทำหน้าเครียดอยู่ใกล้ๆ
“เห้ย ได้ไง
เธอมันขี้ขโมย” อย่ามาชี้หน้าฉันนะ งั้ม!
กัดนิ้วแม่งเลย
“โอ้ยๆๆ
ยัยหมาบ้า กล้ากัดนิ้วฉันเหรอ”
“นายยังกล้ามาชี้หน้าฉันเลย
แค่กัดนิ้วยังน้อยไป หึ” ฉันดันพี่โอ้คให้เดินไปคิดเงินที่เคาเตอร์
“เล่นแรงไปหรือเปล่าเนี้ยโซ่”
“เล่นแรง?
แรงตรงไหนคะ คิดตังค์เหอะพี่ โซ่อยากกลับแล้ว”
พอพี่โอ้คคิอตังค์เสร็จฉันก็เดินออกมาจากร้านทันที อยากรู้กันละสิ
ว่าเป็นหนังสืออะไร ก็เป็นหนังสือเกี่ยวกับเทพนิยายและตำนานกรีกนะสิ
ฉันต้องใช้ทำรายงานด้วยหรอกถึงตัดสินใจซื้อ
ประจวบเหมาะกับเทอมนี้เรียนเรื่องตำนานกรีกเยอะด้วย เล่มนี้อะ ลงตัวสุดแล้ว
ดินะที่ได้กลับมา ไม่เสียไปให้คนแบบนั้น ซื้อไปจะอ่านหรือเปล่ายังไม่รู้เลย
ตั้งจะซื้อตัดหน้าฉันอย่างเดียวมากกว่า เหอะ
พอกลับมาถึงห้องก็อาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วลากตัวเองมานั่งอ่านหนังสือเล่มที่เพิ่งซื้อมา
อ่านตำนานเทพเจ้าแห่งความรักก่อนดีกว่า จะได้เริ่มทำรายงานเลย
“
เทพอีรอส ของกรีก หรือ เทพคิวปิด หรือ เทพอามอร์ ของโรมัน
ซึ่งเป็นกามเทพ หรือเทพแห่งความรัก ลักษณะที่คุ้นเคยก็คือ เทวดาเด็กมีปีกสีขาว
ถือธนูคอยยิงศรให้คนเกิดความรักต่อกัน
ตำนานเล่าความเป็นมาของเทพเจ้าองค์นี้ต่างกันไป
คิเคโร
ได้เล่าไว้ 3 ทางด้วยกัน ทางหนึ่งว่าเป็นโอรสของเมอร์คิวรี (เฮอร์มีส)
และเทพีไดอานา (อาร์ทีมิส) อีกทางหนึ่งว่า โอรสของเมอร์คิวรี และวีนัส (อโฟรไดท์)
และอีกทางหนึ่งว่า เป็นโอรสของมาร์ส (เอรีส ตามปกรณัมของกรีก) และวีนัส
ขณะที่ในเธโอโกนี ของเฮสิออด ซึ่งเป็น ตำราเทวศาสตร์ (theoography) ที่เก่าแก่ที่สุดของกรีกโบราณ
โดยระบุว่า
คิวปิด ถูกสร้างขึ้นมา พร้อมกับ เคออส และโลก
ในตำราเกี่ยวกับเทพเจ้าโบราณโดยทั่วไป ระบุว่ามีคิวปิดสององค์ หรือสองฝ่าย
ฝ่ายหนึ่งว่า เป็นโอรสของจูปิเตอร์ (เซอุส หรือ ซุส) และวีนัส
อีกฝ่ายหนึ่งว่าเป็นโอรสของนีกซ์ และเอเรบุส
แต่ส่วนใหญ่ในตำนานการกำเนิดของคิวปิด
บอกไว้ว่า เทพีวีนัสหรืออโฟรไดท์ ได้ลักลอบเป็นชู้กับ เทพสงคราม เอรีส
(เนื่องจากฝ่ายหญิง ได้สมรสแล้วกับเฮเฟสทัส เทพแห่งการช่าง แต่เทพีวีนัสไม่พอใจ
เพราะเทพสวามีเอาแต่ขลุกตัวอยู่กับงานของตน อีกอย่างพระนางก็พอใจเทพเอรีสมาแต่แรก
แต่ที่ได้แต่งงาน กับเทพเฮเฟสทัส เพราะเทพซุส
ยกพระนางให้เป็นรางวัลแก่เทพเฮเฟสทัส) จนกระทั่งมีโอรส ให้นามว่า คิวปิด หรือ
อีรอส
ตามตำนานแล้ว
เทพคิวปิดจะอยู่ใกล้ชิดกับเทพีวีนัสผู้เป็นมารดาอยู่เสมอ ซึ่งอาจเทียบเคียงในเชิง
อุปมาอุปไมยได้ว่า เมื่อมีความงาม ก็มักจะตามมาด้วยความใคร่และความรัก
ในตอนแรกนั้น
เทพคิวปิดไม่ยอมเติบโตเป็นผู้ใหญ่ตามกาลเวลาที่ผ่านไป ยังคงเป็นเด็กอยู่เสมอ
ทำให้เทพีวีนัสเกิดความกังวลใจ จึงไปปรึกษากับเทพีธีมิส เทพีแห่งความยุติธรรมว่า
ควรทำอย่างไร คิวปิด จึงจะเติบโตขึ้น เป็นผู้ใหญ่ ก็ได้รับคำตอบว่า
ที่คิวปิดไม่ยอมโตเป็นเพราะขาดเพื่อนเล่นแก้เหงา ต่อมาไม่ช้าไม่นาน
เทพีวีนัสก็ได้กำเนิดโอรส อีกองค์หนึ่งชื่อ แอนตีรอส (Anteros) ซึ่งมีบิดาคือเทพมาร์ส หรือ เอรีส อีกแล้ว (ไม่ใช่เทพวัลแคน หรือ
เทพเฮเฟสทัส สามีตัวจริง เช่นเคย) เมื่อมีน้องเป็นเพื่อนเล่น กามเทพคิวปิด
จึงเติบโตขึ้น เป็นหนุ่มรูปงาม ส่วนเทพแอนตีรอสนั้นถือกันว่า
เป็นเทพที่บันดาลให้เกิดความรักตอบด้วย ตรงนี้ตีความ ได้ว่า
ความรักที่ก่อกำเนิดขึ้นนั้นจะบรรลุผล จะต้องได้รับความรักตอบ เมื่อครบทั้งสองทาง
ความรักนั้นจึงจะสมบูรณ์........”
“โซ่..โซ่..โซ่!!”
“ห๊ะ อะไรของซันเนี้ย เรียกซะดังเลย” ซันมันยืนเท้าเอวมองฉันจากในครัว
ใช่ครับ เราอยู่กันที่คอนโด แค่สองคน
“ถามว่าจะกินอะไร ถามหลายรอบแล้วเนี้ย ทุกทีเลย
อ่านหนังสือที่ไหร่ก็เข้าโลกส่วนตัวเลยนะ”
“บ่นจังนะเราอะ เป็นพ่อหรือไง”
ฉันวางหนังสือลงแต่ก่อนวางก็เอาที่คั่นหนังสือคั่นหน้าไว้ก่อนจะลุกไปหาซัน
ที่ตอนนี้ใส่ผ้ากันเปื้อนสีฟ้าอ่อนลายหมีน้อย อยากให้คนอื่นเห็นจริงๆ เลย
ว่าพี่ว้ากคณะวิศวะอย่างมันต้องมายืนใส่ผ้ากันเปื้อนแบบพร้อมถือตะหลิวไว้ในมือแบบนี้ ไม่เห็นจะโหดอย่างที่คนเขาลือกันเลยเราสองคนเกิดปีเดียวกันนะ ซันมันเกิดต้นปี
ฉันเกิดปลายปี โคตรคูลเอาจริง แม่ฉันสุดยอดปะละ
“ก็ถามนานแล้วปะ จะกินอะไร”
“มีอะไรมั้งอะ อืมมม กินกระเพราไข่ดาวได้ไหม”
ฉันเดินเข้าไปนั่งลงตรงโต๊ะที่ห้องครัว โต๊ะวางของด้วยนั้นแหละ
“ไม่มีใบกระเพา”
“งั้น...หมูกรอบคะน้า”
“คะน้าไม่มี หมด”
“เอ้า แล้วเหลืออะไรบ้างเนี้ย”
“เหลือไข่ แตงกวา หมู ข้าว แล้วก็...กระหล่ำปลี”
“มีแค่นี้จะถามทำไมเนี้ย ทำอะไรก็ทำเหอะ กินได้หมดแหละ เสียเวลาจริงๆ”
“เอ้า เดียวดิ อย่าเพิ่งไป ลงไปซื้อซอยหอยให้หน่อย” หึย์
ให้มันได้อย่างงี้ดิ
สรุปได้กินหมูผัดกระหล่ำปลี กับไข่เจียว เห้อ
หลังจากกินข้าวเสร็จฉันก็ไม่ได้กลับไปอ่านหนังสือต่อ เพราะเข้าโซเชียลแทน
พรุ่งนี้มีเรียนเช้าด้วยสิ
ความคิดเห็น